Voorwoord

Scheikunde als hobby is tegenwoordig ongebruikelijk en al gauw een beetje verdacht. Jongeren worden er bepaald niet toe aangezet. Dat is jammer want de roep om bèta's is onveranderd hoog. Ten onrechte wordt gedacht dat het particuliere bezit van chemicaliën niet alleen gevaarlijk, maar ook verboden is. Natuurlijk, voorzichtigheid is geboden maar waar leer je dat beter dan in de praktijk?
Deze site is met plezier gemaakt voor iedereen die graag geheimzinnige, indrukwekkende verschijnselen zelf wil zien en aan anderen wil tonen. En die ze dan ook graag wil begrijpen. Natuurlijk, daar zijn spullen voor nodig waar je niet zomaar aan kunt komen. Maar op deze site worden ook suggesties gedaan hoe ze toch op de kop te tikken zijn. Als liefhebberij is scheikunde niet gratis, maar ook met een bescheiden zakgeld is er veel geleidelijk te verzamelen. Een compleet huislaboratorium is niet nodig. Een werktafel bij een raam dat open kan, is al genoeg. Maar doe de proeven - in principe - niet in de keuken! En ruim na een proef alles snel op.


Paul Vermaseren en ik zaten 50 jaar geleden in hetzelfde studentendispuut. Hij studeerde wiskunde, ik scheikunde. Daarna zagen we elkaar jarenlang slechts af en toe op een reünie. Tot hij mij onlangs vroeg hem te helpen bij het vertalen van de Duitse handleiding bij een scheikundedoos voor zijn neefje. Pas daarna kwam ik erachter dat hij na zijn pensionering een van zijn oude schooljongenshobby's had opgepakt: scheikunde­proeven. Ook bleek hij toen een waar huislaboratorium aan het opbouwen te zijn en op zijn site nauwgezet verslag te doen van zijn tot in de finesses uitgevoerde proeven. Hij doet dat in zo'n vorm dat hij leerlingen die thuis met proeven bezig gaan, heel direct aanspreekt. Hij verplaatst zich daarbij moeiteloos in zijn eigen schooltijd toen hij zelf thuis experimenten uitvoerde en zelfs zijn scheikundeleraar ter plekke belangstelling daarvoor kwam tonen. Sinds die tijd is er heel wat veranderd in de schoolchemie. Daarom heeft hij mij gevraagd hem te corrigeren wat betreft de nieuwe nomenclatuur en zijn soms wat te hobbyistisch lijkende uitleg. Voor deze functie heeft hij de eervolle aanduiding van Moderator Scientiae bedacht. Daarnaast heb ik nadere beschouwingen geschreven. Deze Nadere beschouwingen van de M.S. bedienen de volgende doelgroepen:

1.	leerlingen van de hogere klassen die deze zaken al gehad hebben of binnenkort krijgen en die ze nu in deze mooie contexten toegepast kunnen zien. Als M.S. maak ik van de proeven dankbaar gebruik om voor deze doelgroep inhoudelijke schoolzaken aan de orde te stellen;
2.	leerlingen van lagere klassen die een beetje vóór willen liggen op hun lessen;
3.	toa's en docenten die eens wat anders willen, iets spectaculairs als theorie­ontwikkelende of -illustrerende experimenten. Dit betreft zowel de proeven als de nadere beschouwingen.

Niet de opbouw van de theorie bepaalt de volgorde van zijn proeven, maar de beschikbare chemicaliën en apparatuur evenals zijn nieuwsgierigheid en vooral zijn jongensachtige passie.
Moge deze site een welkome aanvulling zijn op de "gewone" scheikundeboeken of een mooi cadeau voor een jarige die "alles" al heeft.